20140826_211310[1]
Wangfuijing Caddesi
Uluslararası Pekin Kitap Fuarı dolayısıyla Pekin’de 1 hafta geçirdim. Pekin 20 milyonu aşan nüfusuyla epey kalabalık ve büyük bir kent. Buna rağmen düzenli yerleşim planı ve geniş caddeleri nedeniyle trafik sıkışıklığı yok denebilecek kadar az. İnsanları güleryüzlü, bir soru sorduğunuzda yardımcı olabilmek için azami gayret gösteriyorlar. Fakat halkın genel çoğunluğu İngilizce bilmediği için anlaşmak sorun oluyor. Öncesinden kulağımıza sokulan ‘yemek problemi’ ile karşılaşmadım. Kentte hem Batı mutfağı, hem de geleneksel Çin mutfağı ürünleri sunan lokantalar var. Ayrıca bilinen bütün fast-food markalar alışveriş merkezleriyle, ana caddelerde yerlerini almışlar.

Kenti çok modern buldum. Özellikle mimarisi hayran kalınacak kadar görkemli. Bazı gökdelenler gerçek anlamda sanat eseri. Bu yüzden Çin’in kendine has bir modern mimari geliştirdiğinden söz etmek mümkün. Sokaklar ve caddeler tertemiz.

20140830_133907[1]
Tiananmen Meydanı
Ben Pekin’e gidecekler için kolay bir yapılacaklar ve yapılmayacaklar listesi hazırladım, buyurun:

1- Wangfuijing Caddesi‘ndeki akrepten,yılana,pekin ördeğine,ahtapota ve ağaç kurtlarına kadar olan seyyar yiyecek satıcılarının önünden ağır koku nedeniyle sadece bir kere geçilir.
2-Çin Seddi ve Yasak Şehir görülür.
3-iSTANBUL’un İstiklal Caddesi türevi olan Dashilan‘da alışveriş yapılır.
4-Hiç görmediğiniz, adını bilmediğiniz meyvelerden alınır ve keyifle tadına bakılır.

Fakattttt…

1-Kent içindeki wc’lere asla ve asla girilmez, çünkü kapalı kabinleri olmayan, yanyana konmuş bizim alaturka tuvalet benzeri hücrelerde gürültüyle ve koku yayarak ve her bir yerleri ortada kakalarını yapan Çinliler sizde ağır travmalar yaratabilir.
2-Sürprizden hoşlanmıyorsanız bilmediğiniz yerlerde yemek yenmez.
3-Mümkünse taksiye binilmez, taksimetreyi açmadıkları gibi pazarlık ettiğiniz fiyat taksiden inerken birden iki katına çıkabilir ve itiraz edince karşınızdaki şoför bir anda çang-wong diye bağıran bir canavara dönüşebilir. Metro gayet iyi ve yaygın.
4-Bir Çinli ile asla tartışılmaz, ne iddia ediyorsa odur. Komünist rejim onlara esnekliği unutturmuş.
5-Pekin’in tamamına sinmiş garip, biraz da kötü bir baharat kokusuna alışmak için iki gün gerekir. Üstelik öyle bir koku ki, yemeklerinde, taksilerinde, nefeslerinde, en lüks mağazalarında her yerde…
6-Bir Çinli’den yer tarifi alınmaz. Bir sokak öteyi 20 dakikalık yol yahut bir kaç kilometre ötede farklı bir yerde olarak tarif etmeleri son derece normal.

20140826_204128[1]
Wangfuijing Caddesi’ndeki geleneksel Çin yiyeceklerinin satıldığı tezgahlar.
20140826_204043[1]
Geleneksel Çin Yemeklerinin satıldığı tezgâhlardan birisi.
20140830_135856[1]
Sayım Çınar’la Tiananmen Meydanı’nda
20140830_124036[1]
Muharrem Kaşıtoğlu ile Pekin Kitap Fuarı’nda.